Po bosoku

Ojgyn z Pnioków

No, toż ryjymy sie juzaś na jakosik wojna, tela co terozki do Afganistanu. Wiycie, kożdy Polok to zawdy boł wrziciwrzoł i diosecko wrazicki. Zawdy rył sie tam, kaj go żodyn niy pytoł. To, iże kce tyn amerikoński Prezidynt zrobić fajrant z tym, cego niy zbajstlowoł do łostatka jego faterek, to jo sie niy dziwuja. Nale, po jakiego pierona my sie tam wryli i ciyngiym jesce wlazujymy wlazujymy tymu tuplowanymu Georgowi do dupy bez szmiyrowanio, to na isto niy poradza spokopić? Coby nom mało jesce boło wojny i beztoż muszymy tym szabliskiym fyrlać i wywijać choby tyn fredrowski Papkin, cy jak go tam mianowali? Zawdy ci u nos byli telkie, kiere po bosoku, nale we łostrogach pyndalowali wszandy tam, kaj jakosik haja sie machlowała. Ludzie, Pon Prezidynt wykludzioł już naszych wojokow do tego Iraku, i jesce boroki niy mieli bali czym sie tam zakludzić. Możno, tak nikiej kiejsik naimomy fliger łod Ruskich abo łod Czechow i nasze chopcy tam sie zakulajom.
Boczycie jesce telki fal? Amerikon gyszynknoł nom stary szif. My go gynał łodsztrajchowali, lajstli sie jesce łod tego samego Amerikona pora placpatronow do niygo i dowej, zarozki po posywomy na hilfa bushowym chopcom. To, iże cołki świat, tyn świat kiery mo jesce wszyjskich w doma, kiery mo jesce filip do medikowania a niy ino nikiej śmiyrkyjza, ałfryjguje sie i niy kce coby za niygo ino Amerikon decydowoł, kce łostać w doma, to my Poloki mogymy ło dupa łostrzaś, bo my sie przecamć ino do haje uploncli. Przeca bez łostatnie pora setek lot zawdy kaj sie jako haja metlała, my tyż tam musieli być, cy nos ftoś napytoł eźli niy.
Nojbarzij ci to je łoszkliwe sam u nos na Ślonsku. Wlazowoł Miymiec to jedyn bracik proł sie za Polska, a drugi za cudzego. Prziszli nazod Poloki to my juzaś blank na łopak. I co my z tego mieli? Psinco w koszyku i gowno na patyku.
Bo Ślonzoki ciyngiym nachytajom po zymbolach, a kiej nom już łostatniego wytrzasnom świtnymy, umiyromy ze „poczuciem dobrze spełnionego obowiązku wobec Ojczyzny”. Tak na isto choby łod tych szmarow, lyjtow przibywało nom „szlachytności”. I co my jesce bajstlujymy krom robiynia dziecek, cichtowania gołymbi, kanarkow, krolikow lebo gupikow. Ano, durch rychtujymy sie fest na jakosik, choby i cudzo, wojna. Irak, Kongo a terozki jesce i Afganistan, kaj anglickim i hamerikońskich wojokow pierom po rzici nikiej smarkatych synkow.
Nale, niy tak downo dociepli naszym wojokom ździebko zajfy i dali zwol coby sie chopcy chocia roz we tydniu we wrzawyj wodzie łoszpluchtali, i beztoż terozki, jak już do tego Afganistanu sie zakulajom nie bydzie nikiej w tym starym wicu:
Wlazuje na kasarnia dyżurny oficyjer, wonio, krziwi kichol i pyto:
– Co sam tak łoszkliwie śmiyrdzi?
– Melduja posłusznie panie oberlyjtnant, iże jedyn kapral, śtyruch szeregowych i jedyn heresztant – mylduje dyżurny!!!