Moj już momy za sia ...

Ojgyn z Pnioków

No, toż momy już tyn nojpiykniyjszy miesionc moj za sia. Nojgryfniyjszy nale i blank bamomtny. Mojiki już downo przekwistli, gynsipympki tyż. Som jesce majglokle, znacy konwalijki, a ptoki to latoś richtik bez łopamiyntanio, wcas sie do bajstlowania modych chyciyli. No i kasztony sie cołkie kwiotkoma wysztiglowali, a flider we zegrodkach sie na modro i bioło połoblykoł. Piyrwyj to we moju mode dziołszki plytły sie wionki z mojikow a terozki to ci już tego zwyku niy ma, ino za to w gołe pympki wpinajom sie łone roztomajte ringi i pieszczonki. Tyż fajnie ino kiej przińdzie co do cego, to sie cowiek może fest łoszydzić i pieronym przi tyj babsko-chopskij robocie zametlać. Kiej my som przi kasztonach, to pewnikiym wszyjskie chocia trocha szkolone spomnom sie „matura”. Moj umrzity Łojciec – Ponboczku świyć na jago duszom – to mi ciyngiym łozprawioł kiej łon robioł ta matura u takigo rechtora, kiery sie Batko mianowoł. Mondry ci tyn rechtor boł jak sto dioskow a serce to ci mioł dlo tych swojich szkolorzy telkie wielgie, iże go jesce terozki – te co jesce niy wykopyrtli – spominajom ze ślimtaniym. A nojbarzij to cheba tyn za kierego łon sie bez ta łostatnio wojna doł sie zatrzaść (kipnoł bez jodła) we Auschwitzu. Nale, nikiej to u nos, świyntym to ci łon niy łostanie bo przeca niy za wiara, ino za jakigoś łochyntola-szkolorza sie poświyncioł.
No a moj Łojciec, jakech jesce dyrdoł do siedymnostki na Pniokach, to mi sztyjc do łeba tuk i festelnie tuplikowoł cobych niy boł zgniyły, ino festelnie broł sie do bildowanio, do sztudiyrowanio. A terozki ci zbajstlowali telko „matura”, iże bez chnet dwa miesionce szkolorze niy miarkujom eźli som już po, abo jesce bydom łod napoczniyńcio na bezrok jom zdować. Ludzie! Wiela to boło i jes łostudy ze tymi „maturami”. Bo to i na sztudia miało być wyjńście bez inkszych prifongow. A sam psinco. Wszyjskie uniwerzityjty ształnujom, szpekulujom coby sam jesce tym modziokom na łostuda zbajstlować. I sam mi sie spomniało coch to jesce łońskigo roka uwidzioł we jednym szynku, kaj łojce ze jejich cerom podeptali, kiero telko „matura” erbła (no, możno i za cosik?). Cera telkigo angyjbera, takigo „nowobogackigo” asi sie niyskorzij we szuli:
– Wczorej moj tatulek wziyni mie do szynku, do szykownyj gospody, boch jes już po tym „świadectwie dojrzałości”. Cego jo ci tam niy ćkała, niy jadła, i niy słepała! Nojlepszyjszy „kawior”, „homary”. „łostrygi”, jakiesik łośmiornice ze grila...boł i schaumwein, znacy „szampon” lebo cosik telkigo. Takech sie łobżarła, naćkała, takech sie natutała, iże bych chnet uświyrkła, umrzitła.
Na to jedna chudobno dziołszka godo:
– Chnet byś uświyrkła, umarła, ja? A co ? Tatulkowi niy stykło już na to pijyndzy???
A downij? A downij we moju to niyjedna szwarno dziołcha spominała sie sztrofki Cypriana Kamila Norwida (jo tyż Go mom festelnie rod i we srogij zocy):
Gdy po deszczu, po majowym
Wstęga tęczy cicho spłynie,
Ja w wianeczku lilijowym
Biegam sobie po dolinie.
Biegam, latam krążę w kółka,
Po dolinie, po jeziorze,
I w głąb patrzę jak jaskółka,
Gdy zimowe zwiedza łoże.
I niy gryfne to, ckliwe, libeźne tela co terozki modzioki majom rade inksze uciechy a sztrofki, to pieronym gupie i cepiate przilazujom jejim do palicy, kiej sie ino cegosik naćpajom. Niy byda godoł cego sie szluknom lebo dychnom, bo mi sam jesce rzyknom, co jo do tego kca naraić, tak nikiej godali mi wtynczos, co jo ciyngiym ino ło gorzołe sam łozprawioł.
Nale, możno styknie sam tych sztrofek po polskimu, bo jesce mi juzaś sam ftosik przeciepnie, co jo barzij po polskimu nikiej po naszymu godom. Styknie !
Skład, sklep, downy konzom. Po połedniu dziecka deptajom ze szuli, bo terozki kiej skuplowali u naso we siedymnostce wszyjskie podstawowki a kaj indzij zbajstlowali gimnazjomy, niyftore szkolorze deptajom i po połedniu do szkoly ... wszyjskie miarkujom, co terozki dzieckom żodyn rechtor niy moge nic pedzieć, niy sprzezywać lebo łobziym szczinom po palcyskach lebo bez rzić prasknońć , a co dziepiro prontkiym po gracach. Idzie ci poruch telkich gizdow (cosik ze szostyj klasy), wlazujom do tego konzomu i jedyn napoczyno sztalować... roztomajte maszkyty, cosik do słepanio... Przedowaczko sie pyto eźli mo tyn łochyntol jake pijondze, jakiesik złocioki? Mom, mom! I dalszij fest sztaluje. Kiej już tak łobsztalowoł na jakiesi śtyrdziyści złociokow pado, iże styknie i ... śmiato ze składu. Zrobioł ze tyj przedowaczki afa, gupola i citnoł. Możno niy tak blank, boch go za szkrawitel chycioł. I Wiycie co mi tyn spikol pedzioł? Ano, mom sie dać pozor, bo kiej mie jejigo łojciec chyci to mie do gyrichtu, do sondu podo, iże jo „molestuja” smarkatego, co jo jes możno jakisik „pedofil”!!! I to my sie terozki doczkali, smarki mogom wszysjkim reskiyrować a łojce jesce rzyknom co majom festelnie szprytne, zwyrtne i szportne dziecka.