Kamractwo

Ojgyn z Pnioków

Kamractwo to jes na isto srogo rzec, to jes gryfno i szykowno rzec, to ... to zawdy sie kajś, lebo kiejś przido, bydzie jejigo możno festelnie potrza. Tela, co inakszij te kamractwo wyglondo u chopow i blank, nale to doimyntnie inakszij u babow. Bo dejcie pozor, chocia to tak na isto pewnikiym same miarkujecie.
U babow to jes tak : Przilazuje jedna telko mamzela do dom ło poł szczwortyj na szaroku, na rozwidnioku, ździebko chycono, kudły rozkociymbane, zjachrane, szaty popuczone, poskurcane ... chichro sie choby sie lajstła nowy lipynsztift lebo ojla parfinu ...
– Kaj tyś do dioska kandego do terozki boła ? Godej mi sam zarozki bo niy szczimia – rzondzi wnerwiony chop i małowiela a go moge szlak trefić.
– Jo ... jo ... kaj jo boła ? Ep, kcesz na isto wiedzieć, ja? – szwandrusi ta istno.
– Ja, ty, ty! Kajś sie tak dugo słańdała, kajś sie do terozki smykała? – pyto sie jom corozki już barzij rozgzukany chop.
– Jo? ... A co tyż sie to yntlich stało? Bo dzisz chopecku roztomiyły ... jo ... boła u Elzy, u tyj mojij kamratki miarkujesz? Jo tam śniom heftowałach ... znacy ... łobie my sie tak deczko heklowali. Kciałach ci usztrikować telki gryfny zegowek dlo cia na gyburstak. I tak ci nom to śleciało.
– Co ?...
– A co ? Niy wierzisz mi ? – godo fałesznie ta yma. – No, toż glingnij sie do nij.
– Halo, to ty Elza? Sam jo, ja chop mojij baby. Boła u cia moja baba, bo godała mi, co bez cołko noc cosik łobieście heklowali lebo sztrikowali.
– Ja, ja łona boła u mie, boła – pado na to zgodliwie kamratka.
– To po jakiymu jes ci łona telko naprano, co? – pyto sie jesce barzij wkurzony.
– ??? No, wiysz, co cie byda sam cyganić ... łona cie na isto ze kimsik zdrodzo – ta istno już wszyjsko wyfaflała. – Nale, kiej kcesz, to mogesz sam do mie przijńść. Zebier ze sia jakosik flaszecka dobrygo wina i ... a ... a mogesz być już dzisioj na łodwieczerz ?
A u chopow to jes juzaś tak : Przilazuje chop rano kole piontyj do dom, festelnie łożarty, nabzdryngolony choby kopaczka, kudły potargane, na pycholu i na kraglu łod hymdy fleki po lipynsztifcie, ancug blank popuczony i sklabustrowany, a ze gymby capi choby ze starego tryjtka abo kiejby sie kista starego piwa łoztrzasła.
– Mie tam nic niy łobłajzi kajś ty boł ! – jargo sie deczko baba. – Blank mie to niy łobłajzi ... jo ... jo już mom kofry zaladowane i wykludzom sie ze dzieckoma do mojij mamulki. Nale, tak jesce na łostatek, chocia mie to ganc już niy szteruje, jes mi to blank jedno, rzyknij mi ino kajś to ty bez cołko noc boł ?
– Co godosz? Ło co sie rozłajzi? Kaj co ... kaj jo ... kaj jo bez cołko noc gymzioł, kaj jo wandrowoł ? – ździebko przimulony, chop niy poradzi jesce zmiarkować, co tyż ta jejigo baba łod niygo kce.
– Mosz mi zarozki pedzieć kajś boł ! Chocia to mie zołwizoł już blank niy łobłajzi. Psinco mi już do tego, mogesz robić co kcesz, łamzić kaj, ze kim i do kogo kcesz. Nic niy kca wiedziec, ino tela : kajś ty giździe dziosecki do terozki boł ?
– Jo, padosz jo, kaj jo boł ? A wiela to jes terozki ? Jo ... jo, miarkujesz, jo boł u Ojgyna ... i bez cołko noc my szkaciyli.
– Co ty fandzolisz ? U Ojgyna żeś boł ? A dyć łoszkliwcu pieroński niy cygoń mie i niy kmiń tela.
– Niy wierzisz mi, niy ? No, toż sie glingnij do niygo ... sam mosz telefołn ...
– Halo, Ojgyn, sam jo, baba tego naprańca. Boł u cia moj chop ? Szkaciyliście bez cołko noc, ja ?
– Co, cy boł ? Co, cy boł ? A dyć łon jesce do terazka snami gro !!!

Ojgyn z Pniokow