Haźlik

Ojgyn z Pnioków

Przijechoł ci roz do jednyj dziydziny starosta powiatowy. No i tyn fojt medikuje sie tak: tam we tym miyście powiatowym (możno to byli i Tarnowskie Gory) to majom wszyjsko inakszij i lepszij zrychtowane. Majom już możno gryfne haźliki na mieście, telkie ze szajspapiorym, ze wodom i co tam jesce. Trza by sam i u nos cosik gryfnego wypokopić, coby tymu landratowi powiatowymu blank wygodzić. Napytoł fojt jednego telkigo wsiowygo ipty, kozoł mu styrceć kole tego haźlika ze zadku i kiej ino tyn powiatowy landrat przijńdzie do tego aptrytu, to kozoł mu telkim pucerym, telkim śmiatkiym przejechać tam a nazod po ... no już wiycie po cym, pra?
No, nie zetrwało wiela kiej tyn starosta, tyn landrat – po szykownym i fetownym łobiedzie u fojta, nikiej to zawdy na delegacyji – musioł wartko deptać na strona bo go festelnie zamorziło. Ściep galoty, zicnoł sie paradnie i wali tam choby ze harmaty. A tu łoroz cosik mu po rzici majto. Wyprościoł sie, zadziwoł festelnie co tyż to za fizymatynta, za dinkse majom we tyj wsi. Zgiboł sie i kuknoł ci tak do zadku a sam łoroz majt, majt mu lapom lebo śmiatkiym bez gymba.
Ojgyn