Druge życi ...

Ojgyn z Pnioków

– Wiysz Bercik – godo do kamrata Antek Pikulik. – Łod jutra jo napoczynom blank nowe żywobyci. Ida do naszego farorza do suchatelnicy i byda już łod terozka lepszyjszy!
– Niy godej? Ja ? A ty miarkujesz, co ciebie farorz bydzie kcioł suchać, bydzie cie kcioł wyspowiadać? Przeca kiej ty ino ta klapacka łozewrzisz, to cie w te pyndy nasz farorz ze suchatelnicy wyciepnie, bo ci capi ze tyj gympy choby ze charboła abo ze starego tryjtka.
Bercik łod Majzlinyj na drugi dziyń lajstnoł sie kwarytka gorzoły, pokidoł niom cołko cesta aże do tyj suchatelnicy i skukoł sie za zojlom, za takim filorkiym.
Antek Pikulik wloz rajn do tego kościoła, niyskorzij do tyj suchatelnicy, szykownie sie przeżygnoł sie i napocznoł sie spowiadać. A farorz tak nocholym ciongnie, wonio i wonio ci tak wszyjsko naobkoło i łoroz godo:
– Wiysz ty co Antek, przikwanckej ty sie jednakowoż jutro do mie do tyj spowiydzi!
– Jo sie tyż tak zarozki pomedikowoł – łodpedzioł na to Antek – bo przeca łoni mie po napranymu niy mogom spowiadać, pra ? Jo to miarkuja, iże i farorz mogom sie poniykedy szluknońć !