Chop sie skapowoł ...

Ojgyn z Pnioków

Jedyn żyniol skapnoł sie, prziszoł na to, iże go jejigo babeczka ciyngiym go ze inkszymi chopami zdrodzo. Roz tyż tak jakosik na łodwieczerz doczkoł, aże łona sie szykownie łodzioła i wylazła ze chałpy. Zarozki łon tyż wyfuknoł z doma, wloz do taksy i kozoł tymu taksiorzowi jechać wartko za ałtokiym we kierym boła jejigo staro. Niy zetwało kieladziesiont minutek i pokozało sie, co ta jejigo babeczka robi we takij „agyncji towarziskij”, znacy we takim modernym burdelu. Mało ci go szlak niy trefioł, dych ci mu sztopło,tak ci sie festelnie znerwowoł. I dziepiyro po kwilce godo do tego taksiorza:
– Kcesz chopie przidubnońć jakosik stowa?
– A czamu by niy? – łodmawio na to szoferok. – Ino mi rzyknijcie, co jo mom zrobić, coby ta stowa erbnońć ?
– Wlejziesz chopie do tyj agyncji, zebieresz ze sia ta moja szantrapa, ta moja baba, wstyrczysz jom tu, do tego twojigo ałta i zakludzisz nos łobiuch do kupy do chałpy.
No, i taksiorz wloz rajn do tyj agyncji tak jak sie ugodali. Za jakiesik pora minutkow dźwiyrze sie ze srogim gruchym roztwiyrajom i wypoloł śnich tyn taksiorz, kiery dziyrżoł za kudły festelnie sprajcujonco baba. Łodewrził do krzona dźwiyrka ze tego jejigo ałtoka, wciep ta baba rajn i wrzesknoł :
– Trzimejcie jom panoczku, fest jom trzimejcie !
Tyn chop tak kuko, gawcy na ta baba i łorozki zawrzesknoł ku tymu taksiorzowi:
– Aleć przeca to niy jes moja staro, to niy jes moja baba!!!
– Wiym, wiym k...., to jes moja! Terozki dziepiyro ida rajn po waszo !!!