Boa abo ....

Ojgyn z Pnioków

A kiej tak już beróm ło znajómkach to jesce jedna gyszichta ło mojim jednym kamracie. Kulwito sie berdyjo nikiej jakiesik borajstwo. Szaket na niym flotruje jak fana na magistracie we Chorzowie, harboły tyż choby niy jejigo, galoty fest za knap, szkucina na fresie. Dociepna Wóm, żadny choby noc przed geltakiym.
– Szczyńść Boże Gustel, kajś to bół tela casu? Jô cie przeca już cheba ruski rok niy widziôł.
– Aaa, to ty Ojgyn? Wiysz, jô bół we Africe.
– Niy godej? We Africe? A gôdali, iże cie zawarli we hereszcie.
– Niy fandzol Ojgyn, jó richtik bół we Africe i tela !
– Kiej żeś to bół we tyj Africe, to na isto widziôłeś roztomajto gadzina, a niy ino we telewizyji lebo na abcybildrach, pra?
– Nó, ja. Mogã ci ło wszyjskich gadzinach godzinóma łozprawiać. Godej co móm ci pedzieć?
– Gustlik, a elefanta widziôłeś na swoji ślypia?
– Widziôłech.
– Widziołeś, nó, tóż godej jaki łón jes?
– Kónia znôsz Ojgyn, ja ?
– Znóm i miarkuja.
– Nó, tóż elefant ja blank podany na kónia ino mo take srogie dakle, kierymi sie fakluje i kichol choby szlauch łod fojermanów.
– Sztimuje. A żyrafa widziôłeś?
– Widziôłech.
– Nó, toż berej Gustel kielo łóna je?
– Kónia znôsz?
– Znóm Gustel, znóm.
– Nó, tóż żyrafa je nikiej kóń, ino mo taki dugi kark, iże jak łyknie apluzina abo banana, podwiyl łóna ji niy śleci do basiska, to ci juzaś mô głód.
– Nó, a tigra widziôłeś?
– Widziôłech.
– Łozprawiej, ale wartko!
– Kónia znôsz?
– Znóm, znóm. Niy bajukej, ino drab gôdej.
– Nó, tóż tiger je nikiej kóń, ino mô pelc krasiaty choby deka łod staryj Pytlicki i je łod niygo deczko myńszy.
– Nó, toż terôzki rzyknij mi eźliś widziôł hipopotama?
– Widziôłech, widziôłech Ojgyn.
– Nó, tóż niy poradza sie doczkać. Godej, a wartko.
– A kónia Ojgyn znôsz?
– Znóm, znóm, I ustóń ze tym kóniym.
– Nó, tóż hipopotam tyn „nilpferd” je nikiej kóń, ino mô take maluśkie szłapy a zasik fresa to mô choby kastrol na pranie.
– Nó, a afy, afy widziôłeś?
– Widziółech gynał, i to dosik pora jejich bóło.
– Nó, toż gôdej i niy nerwuj mie ze tym kóniym!
– Nó, ale, kónia to ty cheba znôsz?
– Jezderkusie! Przecach ci już gôdôł, iże znóm. Gôdej!
– Nó, tóż musisz wiedzieć, iże afa, znacy małupica je nikiej kóń ino, iże fresa mo tako jak ty we źdrzadle sie ujzdrzisz, wiysz?
– Nó, a krokodila widziółeś?
– Na isto, widziôłech.
– Godej ... a wartko !!!
– Kónia znôsz?
– Pierónie, a toć iże znóm, jużech ci tela razy gôdôł.
– Nó, toż krokodil jes nikiej kóń, ale szłapy mô koślawe choby pies-dakel a sznupa choby zalamander, i wdycki sie tôplô we wodzie.
– Nó, a terôzki na łostatek, ta szlanga kiero sie „boła” mianuje, ta jak to gôdajóm – königsszlanga widziôłeś?
– Widziôłech, a coch miôł niy widzieć?
– Nó, tóż mogesz fandzolić.
– Ojgyn, ale sie niy nerwuj i niy gorsz! Kónia znôsz?
– Pierónie, jesce rółz bydziesz gôdôł ło tym kóniu to cie praskna bez pysk, wiysz?
– Nó, tóż ta szlanga, to ci za pieróna niy jes ... do kónia podanô !!!